Toch moet ik toegeven dat ik me echt een beginner voelde. Ik kon niet alles herkennen en zeker wortel en bieten vroeg oogsten betekende toch wel dat ze heel klein waren. Daardoor liet ik ze staan, vergat ik ze en hebben de slakken ze ook opgegeten. Ik weet dus niet of ik volgende keer nog een keer op deze manier met groente ga werken die in de grond moeten. Aan de andere kant, zelfs deze winter oogst ik nog wortels en die zijn toch van een flink formaat én ik ben een hele ervaring rijker.

Doordat ik de polyculturen dus in eerste instantie vergat was de snijbiet zo veelvuldig aanwezig dat ik niet meer wist wat we daar nu weer mee moesten koken. De radijs en sla deden het ook zo goed dat ze al snel doorschoten in de afgelopen droge en warme zomer. Wat heel fijn was want dan kon ik zaad oogsten voor volgend jaar. Maar lieve lezer, weet dat zaden maken tijd kost (dat weet je misschien al). Met tijd geef je dus dat ene plekje niet op en kan het volgende gewas niet groeien. Polyculturen zijn dus niet bedoelt om later zaden te kunnen oogsten ;). 

Eerlijk gezegd moet ik ook toegeven dat ik op een gegeven moment heb gekozen voor de doorgeschoten groente in de hoop om zaden te gaan oogsten. Al met al heb ik wel wat zaad maar niet alles kunnen oogsten vanwege de toch wel nattere herfst. Het oogsten hield hiermee ook op, ik was het overzicht helemaal kwijt. Tot ik in de winter het bed ging opruimen.

Ineens zag ik daar dat de boerenkool nog lekker stond te groeien. Ook de wortels, pastinaak en wat lente uien stonden er nog goed bij. Tot mijn verrassing komt door de zachte winter zelfs de raddichio nog op. Deze winter hebben we dus nog mooi van de polyculturen kunnen eten, precies zoals eigenlijk de bedoeling was.